|
|
樓主 |
發表於 2006-7-24 21:49:19
|
顯示全部樓層
'Johan Cruijff is niet meer te volgen'
24/7/2006 9 :00
Tijdens het voorbije WK heb ik genoten van Johan Cruijff. Van de nog piepjonge Johan Cruijff, welteverstaan. In de eerste week van het toernooi kreeg ik een telefoontje van de VPRO.
De afdeling geschiedenis van die omroep had iets heel bijzonders gevonden, een document waarvan iedereen altijd had gedacht dat het was weggegooid: de volledige ampexband van de eerste interland van Cruijff, te weten de EK-kwalificatiewedstrijd Nederland-Hongarije (2-2), op 7 september 1966 in De Kuip.
Ikzelf stond met mijn broer Arie die avond in de orkestbak voor de Maastribune, we keken op kniehoogte naar de spelers. De Hongaren hadden drie maanden eerder op het WK in Engeland een fantastische 3-1 overwinning op Brazilië behaald en waren later op een nogal ongelukkige manier door de Sovjet-Unie uit de halve finale gehouden. Ferenc Bene en Florian Albert waren internationaal erkende topspelers. Bij Oranje was de enigszins formele George Kessler de bondscoach en niemand verwachtte eigenlijk iets van het Nederlands elftal. Het stadion was niet eens uitverkocht.
Maar tot verbazing van het publiek liet de negentienjarige Cruijff ook in de nationale ploeg meteen al zien dat hij een wondervoetballer was. Hij maakte een fantastisch doelpunt met links, nadat PSV’er Miel Pijs met een keihard schot de score al had geopend. Een 2-0 voorsprong tegen het superieur geachte Hongarije; het was een sensatie en door De Kuip schalde de yell 'Cruijffie, Cruijffie'. Na een uur spelen was de pijp echter leeg. De Hongaren hadden een veel betere conditie en kwamen in de slotfase gelijk.
Met de unieke beelden van Cruijffs Oranje-debuut ging ik met een VPRO-cameraploeg naar het huis van de oude Herman Kuiphof. Hij verzorgde indertijd het commentaar bij de samenvatting van de interland, maar achter de gevonden beelden zat geen stem van de verslaggever meer, doch slechts het stadiongeluid. Samen met Kuiphof sprak ik een nieuw commentaar in en de VPRO heeft vervolgens de hele wedstrijd op internet gezet.
Van de negentienjarige Cruijff heb ik tijdens het WK in Duitsland bepaald méér genoten dan van de 59-jarige Cruijff. Ik bewonder hem, laat dat duidelijk zijn. Als voetballer acht ik Cruijff nog net iets hoger dan Diego Maradona, als trainer/coach was hij vernieuwend en vooral moedig, maar als columnist en analyticus heb ik veel minder met hem op. Ik vind dat de geloofwaardigheid van Cruijff er tijdens het WK zeker niet groter op is geworden.
Twee jaar geleden nam hij rond het teleurstellende Nederlands elftal tijdens het EK in Portugal keiharde standpunten in jegens bondscoach Dick Advocaat en ook diens assistent Willem van Hanegem. Het saaie Oranje van Marco van Basten heeft het op het WK echt niet beter gedaan dan de ploeg van Advocaat, maar Cruijff blijft Van Basten maar complimenten toezwaaien. Ik begrijp er langzamerhand niets meer van. Van Basten geeft zichzelf voorts ‘een 7’ voor zijn werk in Duitsland, maar ik kom echt niet verder dan een 5’je.
Cruijff heeft natuurlijk gelijk als hij Van Basten prijst voor diens eerste renovatiewerkzaamheden na het tamelijk hopeloos verlopen EK van 2004. Hoe dan ook plaatste Oranje zich onder leiding van Van Basten probleemloos voor het WK en dat gebeurde in een kwalificatiegroep die – andere geluiden ten spijt – echt geen makkie was. Wie Tsjechië, Roemenië en Finland zóver voor blijft, heeft het in prestatieve zin gewoon erg goed gedaan. De schoen wringt echter bij het vervolg. Op de gekozen WK-selectie was het een en ander af te dingen.
Waarom selecteerde Van Basten drie (matige) rechtsbacks? Waarom was Ajax na een waardeloos seizoen ineens toch weer de hofleverancier van Oranje? Wie van de vijf gekozen Ajacieden heeft eigenlijk iets opvallends laten zien in Duitsland? Advocaat kreeg drie jaar geleden terecht kritiek toen hij in Praag tijdens Tsjechië-Nederland de snelle gele kaart voor heethoofd Edgar Davids niet meteen met een wissel beantwoordde.
Davids bleef staan en natuurlijk had hij binnen de kortste keren zijn tweede gele en dus rode kaart te pakken. Van Basten maakte tijdens Portugal-Nederland precies dezelfde blunder. Na de waanzinnige overtreding van Khalid Boulahrouz op Cristiano Ronaldo was het voor negentig procent zeker dat ook dit heethoofd de rode kaart zou krijgen. Maar Van Basten liet hem gewoon staan.
Over die dingen hoor of lees ik Cruijff niet. In zijn column in het maandblad Nummer 14 lees ik wel iets anders. Hij prijst Wesley Sneijder, terwijl de kleine Ajacied in Duitsland waarachtig geen succes was als de achterste middenvelder. Waar Sneijder aanvallend tekortschoot (stond hij niet domweg op de verkeerde plaats?), daar wijst Cruijff gemakshalve Mark van Bommel en Phillip Cocu als de schuldigen aan. Zo gaat me dat iets te vaak.
Als het met Oranje niet goed loopt, dan ligt het volgens de complete Ajax-gemeente rond het Nederlands elftal eigenlijk altijd aan een PSV’er of een ex-PSV’er. De arme Van Bommel krijgt er ook dit keer weer van langs. Cruijff heeft tijdens het WK twaalf schietkansen voor de Limburger gezien. Ikzelf heb er twee geteld. Cruijff legt ook uit waarom Van Bommel uiteindelijk toch mocht meespelen: er was al zóveel stemming rond de middenvelder gemaakt, dat Van Basten hem maar heeft laten staan.
Als dit werkelijk waar is, dan plaats ik meteen maar een enorm vraagteken bij de coach Van Basten. Je zult als ervaren international om deze potsierlijke reden worden opgesteld; een grotere vernedering voor zo'n speler lijkt mij niet mogelijk.
Het past wel in het beeld dat Van Basten in ruim een jaar tijd heeft gecreëerd. De waardeloze manier waarop hij met Van Bommel is omgesprongen, wijst op méér dan een gebrek aan ervaring als trainer/coach. Ik vraag me intussen af wat Cruijff en Van Basten precies tegen Van Bommel hebben. Is het omdat het hier om een niet-Amsterdammer met een sportief verleden bij PSV gaat?
Iedereen vindt Van Bommel een zeer goede voetballer – geen discussie mogelijk. Maar alleen Cruijff en Van Basten hebben altijd zware kritiek op hem. Ik wil wel zover gaan te stellen dat Van Bommel door Van Basten en diens praatpalen mentaal kapot is gemaakt. De zin daarvan ontgaat mij. Dat Van Bommel in Ruud van Nistelrooy zo langzamerhand een lotgenoot heeft, is al net zo triest. Van Nistelrooy is een wereldspits, dat staat eveneens buiten kijf. Zou het misschien ook zo kunnen zijn dat hij tijdens het WK is mislukt omdat de bondscoach nooit zijn middenveld in balans kreeg en zijn spits voorts opzadelde met twee buitenspelers die bovenal voor hun eigen kansen gingen?
Mark van Bommel en Ruud van Nistelrooy doen mij gaandeweg denken aan Willy van der Kuijlen en Jan van Beveren, de PSV'ers die halverwege de jaren zeventig van de vorige eeuw door Johan Cruijff en zijn Ajax-aanhang mentaal volledig werden gebroken bij Oranje. En Cruijff ten slotte beschouw ik als een analyticus die ik niet alleen niet kan volgen, maar die in de richting van Van Basten niet eens objectief kán zijn. Johan zelf heeft Marco namelijk bij de KNVB van harte aanbevolen.
Matty Verkamman
又係講雲巴士頓同告魯夫d關係 |
|
IP卡
狗仔卡
顯身å¡
發表於 2006-7-24 14:26:54
