|
樓主 |
發表於 2006-8-14 20:57:46
|
顯示全部樓層
'Dirk Scheringa verdient een standbeeld'
14/8/2006 8 :15
PSV-voorzitter Rob Westerhof verdient een leuk voetbalseizoen. Hij had de ondankbare taak Harry van Raaij op te volgen en dat heeft hij geweten. Zijn voorganger was mateloos populair bij het publiek en de media, had een vertederende provinciale uitstraling, maar trok zich van niets en niemand iets aan. Dankzij een cabaretesk televisieprogramma werd Van Raaij zelfs de nationale troetelbeer.
Maar dezelfde Van Raaij zadelde zijn opvolger met een vervelende erfenis op. Hij liet de club achter in de rode cijfers, al bagatelliseert de creatieve accountant dat altijd met de mededeling dat journalisten niet kunnen rekenen. Verder gaf hij coach Guus Hiddink alle macht, waardoor Westerhof als voorzitter nauwelijks iets te vertellen had. Zo kon Hiddink middenin het seizoen aan een lucratieve klus in Australië beginnen, zonder dat de PSV-leiding daar iets aan kon doen. Westerhof wist zijn ergernis goed te verbergen, maar president-commissaris Jan Timmer ergerde zich een ongeluk aan de intussen heilig verklaarde succesvolle coach.
De heren zullen het niet toegeven, maar ze haalden opgelucht adem toen Hiddink opnieuw een lucratief contract tekende, dit keer in Rusland. Bij PSV zal een coach nooit meer zoveel macht krijgen als Hiddink. Off the record worden er nog wel eens cynische grappen gemaakt over de geniale coach. Dan memoreren de heren dat Hiddink de huidige Ajax-spits Klaas-Jan Huntelaar voor 100 duizend euro van de hand deed en Gerald Sibon voor 700 duizend euro aantrok.
De correcte Westerhof gaf geen krimp in de publiciteit, hij bleef gentleman en jokte zelfs onwennig in het belang van PSV als de opvolger van Hiddink ter sprake kwam. Nadat een hele stoet coaches voor de eer had bedankt, werd Ronald Koeman uiteindelijk aangetrokken. Koeman was een topvoetballer met een PSV-verleden, maar was als coach bij Vitesse, Ajax en Benfica niet echt succesvol. Hij verwierf het imago van de coach die vooral peperdure miskopen binnenhaalde.
Westerhof slaagde er intussen wel in PSV dankzij een voorzichtig financieel beleid uit de rode cijfers te tillen, maar dat houdt wel in dat de club niet spectaculair kan investeren. Daarom moet Koeman het doen met de degelijke selectie die Hiddink achterliet. Dat elftal is goed genoeg voor de vaderlandse top, maar komt tekort op Europees niveau. Een bijkomend probleem is dat de slimme coach Hiddink het optimale rendement uit die groep haalde en het is nog maar de vraag of Koeman daar ook in slaagt. Voordat de competitie begint wordt Westerhof alweer met een nieuw probleem geconfronteerd.
De scouts van PSV zetten hun vraagtekens achter de kennis van Koeman zodra het over het aantrekken van nieuwe spelers gaat. De nieuwe trainer heeft een reputatie op het gebied van miskopen en zodra hij een naam noemt, vraagt iedereen binnen PSV zich af of het misschien een speler uit de koker van Ger Lagendijk is, sinds jaar en dag de zaakwaarnemer van Koeman. Ik hoop dat de voorzitter dit seizoen kan genieten van zijn onbezoldigde functie, maar hij nam een groot risico door een trainer te contracteren die zijn grote naam tot op heden nog nergens heeft waargemaakt.
AZ-voorzitter Dirk Scheringa verdient een standbeeld in Alkmaar. Als multimiljonair heeft hij de schijn tegen, maar hij realiseert iets unieks en de hele vaderlandse voetballerij moet hem dankbaar zijn. Nederland telt sinds kort vier topclubs. En dat is niet de verdienste van Co Adriaanse, Barry van Galen, Louis van Gaal of Joris Mathijsen.
Scheringa is helemaal alleen verantwoordelijk voor wat er in Alkmaar gebeurt. Zonder hem zou AZ een kleurloze club in de Jupiler League zijn, met een krakkemikkige accommodatie en drieduizend toeschouwers gemiddeld. De excentrieke voorzitter heeft zich een doel gesteld – een nieuw stadion en een topclub neerzetten – en met de toenemende weerstand neemt zijn onverzettelijkheid toe. Natuurlijk is AZ helemaal afhankelijk van zijn nukken, maar Scheringa heeft nu wel bewezen dat hij geen wegloper is. Hij gaat geen probleem uit de weg en zijn fortuin geeft hem een lange adem.
De realisatie van het pretentieuze stadion is een prestatie op zich. Tien jaar lang heeft hij strijd geleverd tegen ondernemers uit Alkmaar die bang waren dat eventuele winkels in het stadion klanten zouden weglokken uit het centrum. Scheringa kreeg te maken met de gemeente, de provincie, de Raad van State en een peloton juristen dat al procederend de zakken vulde aan het conflict. Onze veelgeroemde democratie en allerlei inspraakprocedures vertraagden de bouw met vier jaar, maar de AZ-voorzitter gaf geen krimp. Hij betaalde zeven miljoen euro voor aanpassingen, nieuwe ontwerpen en bouwtekeningen en ging akkoord met de eis dat er alleen winkels gepland worden in het stadion die een niet met de binnenstad concurrerend assortiment voeren.
Tussen de bedrijven door wist AZ het elftal ook nog spectaculair te versterken. De club trok heel bewust jonge spelers aan die onder coach Louis van Gaal ongetwijfeld zullen groeien. Simon Cziommer, Moussa Dembele, Maarten Martens, Gijs Luirink, Julian Jenner, David Mendes da Silva en Joey Gudjonsson zijn voetballers die geschiedenis kunnen schrijven bij en met AZ. Van Gaal is nog wat voorzichtig, maar met dit materiaal moet hij meedoen om de titel. In het verleden heeft hij bewezen vooral succesvol te kunnen zijn met jonge spelers die zijn aanpak nog niet als hinderlijk ervaren.
Als coach staat de AZ-trainer niet ter discussie, als ambassadeur van de club wel. Overmand door emoties en frustraties wil Van Gaal in de media nog wel eens uit zijn rol vallen. Dat is hoogst vermakelijk, maar een topcoach onwaardig. Ook Van Gaal kan optimaal profiteren van de ongekende mogelijkheden die zijn voorzitter voor de ambitieuze coach schept. Ik sluit niet uit dat dit komend seizoen al gestalte krijgt door middel van de landstitel.
Sinds de van de Eredivisie CV teruggekeerde directeur Chris Woerts de baas is in De Kuip, maak ik me geen zorgen meer over Feyenoord. In de ogen van de supporters gebeurt er weinig in Rotterdam-Zuid, maar Woerts is druk in de weer om de chaos die Mark Wotte en Ruud Gullit achterlieten op te ruimen. Hij heeft al ruim dertig spelers weggewerkt in wie de technische baas Wim Jansen geen toekomst ziet. Het grote voordeel van Jansen is dat er in ieder geval geen overbodige en geld verslindende aankopen bijkomen.
Spectaculaire investeringen behoren financieel niet tot de mogelijkheden, maar Woerts en Jansen zorgen wel voor een gezonde basis om straks, na het eventuele vertrek van Dirk Kuijt, verder te bouwen aan een gezonde en degelijke topclub. Soms moet het publiek even geduld en begrip hebben voor de situatie waarin de club zich bevindt. Pijnlijk blijft wel dat Wotte en Gullit ongestoord een kapitaal vernietigend wanbeleid konden voeren. Daarvoor moet Erwin Koeman nu op de blaren zitten, maar hij begrijpt gelukkig dat investeringen even niet tot de mogelijkheden behoren. Alleen daarom past hij al uitstekend bij Feyenoord.
Nadat Morten Olsen, Jan Wouters, Co Adriaanse, Ronald Koeman en Danny Blind niet waren geslaagd bij Ajax krijgt Henk ten Cate nu de kans om de titel topcoach te vergaren. Het spelersmateriaal is zonder meer goed en Ten Cate heeft de modale clubs, waarvoor hij werkte, altijd goed aan het voetballen gekregen. Ajax hunkert naar succes, maar de coach debuteert op topniveau en is als emotionele tijdbom lastig binnen de organisatie. Succes zal alles camoufleren, maar indien deze coach ook mislukt bij Ajax, betekent dat tevens een roemloos einde voor de onvermijdelijke voorzitter John Jaakke die zijn geloofwaardigheid heeft uitbesteed aan Ten Cate. Het worden weer boeiende tijden.
Johan Derksen |
|