|
|
樓主 |
發表於 2006-9-5 19:12:54
|
顯示全部樓層
Zo pijnlijk slecht als tegen Luxemburg speelde Oranje nooit
Door Chris van Nijnatten
In Luxemburg heeft het Nederlands elftal een nieuwe standaard neer gezet. Want zo slecht als tegen deze smurf heeft het moderne Oranje nooit gespeeld tegen een klein land. Niemand weersprak zaterdagavond die stelling.
De enige vraag die onvoldoende beantwoord bleef, is die naar de reden van de wanvertoning. Daarover moest nog worden nagedacht. In de wedstrijd werd al een hoop duidelijk. Toegegeven, er ontbraken een paar potentiële basisspelers, maar wat er op het veld stond, is toch bijna het gemiddelde niveau van wat Van Basten selecteert.
Er was geen strijd, er was geen inzet, het ontbrak aan opoffering, intelligentie was ver te zoeken, naar de bank werd niet geluisterd en naar elkaar al evenmin. De belangrijkste conclusie is dat er op dit moment van een logische hiërarchie totaal geen sprake meer is. Daar kan lacherig over gedaan worden, maar in een topteam behoren de rangen en standen duidelijk te zijn. Bij Oranje is er echter nog maar één generaal. Die staat in het doel zich af te vragen waar hij op zijn leeftijd nog aan begonnen is. Edwin van der Sar doet wat hij kan, hij haalde als enige een voldoende, maar hij blijft nu eenmaal geketend aan zijn strafschopgebied.
Op dit moment is er sprake van een pijnlijke stilstand in de ontwikkeling als team. Niemand corrigeert echt, niemand draagt water voor iemand, niemand accepteert voetstoots orders van wie dan ook in het veld. En dat komt vooral door de selectie en opstelling van de bondscoach.
Van Basten begon twee jaar geleden aan zijn klus en nam een paar moedige beslissingen. Hij saneerde het Nederlands elftal en verdiende daarmee respect. Dat hij, bijvoorbeeld, Clarence Seedorf voorgoed passeerde, was pijnlijk, maar het moest een keer gebeuren. Hij durfde het aan een nieuwe wind te laten waaien, waarin hij onder meer afscheid nam van het geschipper met de 21 gelijkwaardige spitsen van Oranje.
In de periode van de aanloop naar de WK-wedstrijd tegen Portugal tot en met zaterdag is de bondscoach echter doorgeschoten in zijn bedoelingen een vernieuwd en verbeterd Nederlands elftal neer te zetten. Hij sloopte Van Nistelrooy en later Van Bommel uit zijn basis, zag zijn onbetaalbare routinier Cocu afhaken en overzag in Luxemburg de rokende puinhopen. Op elke positie, behalve die in het doel, werd hij opzichtig in de steek gelaten.
Illustratief voor wat er in Oranje aan de hand is, biedt een kijkje in de voorste linie. Daar viel Van Nistelrooy weg, waardoor de verhoudingen anders zijn komen te liggen. Iedereen is daar nu gelijkwaardig. Daarom mocht Van Persie vrije trappen vanuit alle standen iedere keer over het doel knallen, liep Kuyt voor Piet Snot een helft lang als linksbuiten en mocht Huntelaar als centrumspits falen.Voor Kuyt was dit het zuurst. Hij schikte zich graag een niveau onder Van Nistelrooy, maar zal verbaasd zijn over de behandeling die hij in Luxemburg kreeg. De teamspeler op wie elke trainer altijd kan rekenen, speelde een draak van een wedstrijd. Het zal de irritatie zijn geweest over het feit dat Huntelaar hem plotseling is gepasseerd als centrumspits en dat Van Persie zelfs bij het ontbreken van Robben op rechts mag blijven staan. Voorin, kortom, is het een zootje. Zoals het overal ontbrak aan routine, leiderschap, tactisch inzicht en de wil om te winnen. Na afloop vroeg de bondscoach wie er dan ontbraken als routiniers. Die voorzet is te simpel. Hij heeft de selectie van Oranje uitgebeend tot wat het nu is, dus hij zal voor oplossingen moeten zorgen.
講星期6個場 |
|
IP卡
狗仔卡
顯身å¡
發表於 2006-9-5 16:00:06
發表於 2006-9-5 16:03:43
