|
|
樓主 |
發表於 2006-10-17 17:46:34
|
顯示全部樓層
'Van Persie opvolger van Cruijff '
Nederland beschikt weer over een supertalent, een voetballer die duizenden jeugdspelers zal inspireren, op topniveau wedstrijden kan beslissen en na zijn carrière als een legende zal voortleven. De 23-jarige groeibriljant Robin van Persie tilt Oranje naar een hoger niveau en speelt nog niet eens op zijn favoriete positie. In een vrije rol rond de spits haalt hij zijn optimale rendement.
Voorlopig gebruikt bondscoach Marco van Basten hem nog als manusje-van-alles, maar dat lijkt me een kwestie van tijd. Centraal in het elftal zal Van Persie pas echt schitteren. Als rechterspits is hij beter dan een klassieke vleugelspeler, als spits gaat er meer dreiging van hem uit dan van Klaas-Jan Huntelaar, Jan Vennegoor of Hesselink, Dirk Kuijt of Ruud van Nistelrooy. Van Persie is een fenomeen, in alle opzichten een betere voetballer dan de andere internationals.
Coen Moulijn, Piet Keizer, Ruud Gullit, Marco van Basten, Frank Rijkaard en Dennis Bergkamp waren uitstekende en charismatische voetballers. Als ik een pikorde samenstel van de historie van ons nationale topvoetbal vormen zij de subtop. Het niveau van Abe Lenstra, Faas Wilkes, Johan Cruijff en Willem van Hanegem hebben ze nooit gehaald. Lenstra speelde even simplistisch als geniaal. Ik heb hem bij SC Enschede en in zijn nadagen bij Enschedese Boys nog regelmatig zien voetballen.
In de herfst van zijn carrière was het beste eraf en werd hij overvleugeld door Egbert ter Mors, maar Lenstra was altijd nog goed voor een paar slimme passes. Zodra deze aanvaller aan de bal was, leek voetbal zo eenvoudig. Hij verspilde nooit energie, maar leed zelden balverlies en creëerde altijd openingen voor medespelers. Lenstra was de tegenpool van Faas Wilkes. Hem heb ik bij VVV, Fortuna '54 en Xerxes aan het werk gezien. Wilkes voetbalde spectaculairder dan zijn Friese collega. De Rotterdammer was de koning van de dribbel, van de gestileerde solo’s, het oogde allemaal indrukwekkender. In zijn nadagen bij Xerxes ging ik voor Wilkes kijken, maar maakte Piet Kriesch meer indruk.
Het kan geen toeval zijn dat Johan Cruijff in Wilkes een voorbeeld zag. Als kwajongen ging hij met zijn vader naar het Olympisch Stadion en raakte onder de indruk van de elegante Wilkes. Cruijff werd uiteindelijk een veel betere voetballer. Wilkes speelde voor zichzelf, vond een mooie actie belangrijker dan het resultaat. Hij zag regelmatig medespelers over het hoofd en voetbalde als een pure liefhebber. Cruijff was minstens zo geniaal aan de bal, maar liet een hele generatie voetballers beter presteren en was ook nog eens een leider, een regisseur.
Een betere voetballer dan Cruijff heeft Nederland nooit voortgebracht. Ik vond hem zelfs beter dan Pelé, Alfredo Di Stéfano en Diego Maradona, maar er wordt mij wel eens verweten dat ik niet helemaal objectief ben. Binnen Oranje had Cruijff een geweldige adjudant in Willem van Hanegem. De Kromme had de pech dat Cruijff niet te evenaren was, maar hij hoort wel degelijk bij de absolute topspelers die ons land heeft voortgebracht.
Een betere middenvelder heb ik nooit gezien: sterk aan de bal, goed overzicht en genadeloos hard in de duels. Van Hanegem kon verdedigen als een centrale verdediger en aanvallen als een targetman. Het illustere rijtje met Lenstra, Wilkes, Cruijff en Van Hanegem is nu uitgebreid met Van Persie. We gaan mooie tijden tegemoet met deze notoire querulant die als voetballer ongetwijfeld in de voetsporen gaat treden van zijn roemruchte voorgangers.
Robin van Persie werd op 6 augustus 1983 geboren in het knusse Kralingen. Zijn ouders waren beeldend kunstenaars. Na de echtscheiding van zijn ouders ging de kleine Robin, samen met zijn zusjes Lily en Kiki, bij zijn moeder wonen. Omdat hij erg veel aandacht vroeg, keerde hij al snel terug naar zijn vader en groeide op tussen Marokkaanse buurtgenoten. Op de pleintjes naast het Libanon Lyceum en de Oudedijk ontwikkelde Van Persie zijn fabuleuze techniek. Daar ontmoette hij ook Sietje Mouch, die hem een paar trucjes leerde.
Mouch is intussen zijn vertrouwensman en vormt met vader Bob en adviseur Ron Ravel zijn managementteam. Toen zijn vader zag dat voetbal zijn lust en zijn leven was, meldde hij Robin aan bij Excelsior. Sparta toonde interesse, maar Excelsior had een samenwerkingsverband met Feyenoord. Daarom ging Robin als C-junior naar Varkenoord. De overstap naar De Kuip was snel gemaakt. Daar kreeg hij de bijnaam Marokkaan. Hij sprak namelijk niet met een Rotterdamse tongval, maar de straattaal die in door Marokkaanse jongeren gedomineerde wijken gangbaar is.
Robin woonde vijftien jaar met zijn vader samen. Hij kreeg een vrije opvoeding, waardoor pa Bob tevens zijn beste vriend is. De heren waren gelukkig met de jongenshuishouding die ze met z'n tweeën runden. Ze leefden van de uitkering die Bob als kunstenaar ontving. Nadat Robin zijn eerste contract had getekend bij Feyenoord, kwam daar maandelijks vierhonderd gulden (180 euro) bij. En nadat hij als invaller tegen Roda JC was ingevallen in De Kuip, ontving hij voor het eerst een winstpremie. Hij voelde zich schatrijk en kocht meteen een nieuw kostuum voor zijn vader en geschenken voor zijn moeder en zusjes. Robin smeet met geld, ook zijn vrienden profiteerden mee.
Als voetballer veroverde hij de harten van Het Legioen. Het publiek waardeerde zijn onafhankelijke en brutale houding. Pierre van Hooijdonk nam de vrije trappen, iedere speler respecteerde dat. Behalve Van Persie en dan scoor je niet in de groep. Ook de Feyenoord-leiding had moeite met een blaag die niet in een VW Golf wilde rijden maar een Audi eiste. Toen de aanvaller zijn zin niet kreeg, kocht hij uit eigen zak een nieuwe Mercedes. Die moest hij buiten De Kuip parkeren, omdat de autosponsor van de club er problemen mee had.
Van Persie werd een ongeleid projectiel en botste met officials, trainers en medespelers. Guus Hiddink rook zijn talent en probeerde de balkunstenaar naar PSV te halen, maar Van Persie koos voor Arsenal. Dat vond ik onverstandig, omdat die stap wel erg groot was. Ook in Londen was hij regelmatig betrokken bij incidenten binnen en buiten het veld, maar manager Arsène Wenger ging verstandig met hem om. Hij bracht de grillige speler voorzichtig en sprak vertrouwen in hem uit. Dat vertrouwen beantwoordde Van Persie met spectaculaire prestaties.
Naast Thierry Henry is hij intussen een onmisbare schakel voor The Gunners. Hij woont met zijn Marokkaanse vrouw Bouchra in een chique buitenwijk en gaat intussen als moslim door het leven. Als voetballer heeft hij alle criticasters de mond gesnoerd. Van Persie excelleert wekelijks in de sterkste competitie ter wereld.
Hoewel hij nog nooit op zijn favoriete positie heeft gespeeld, is Van Persie ook al de belangrijkste speler van Oranje. Hij redt zich op iedere positie, maar Van Basten zal hem binnenkort bombarderen tot het hart van het Nederlands elftal. Hij wordt de speler om wie alles draait, de man die anderen beter laat voetballen, de klasbak die met een geniale individuele actie een wedstrijd kan openbreken. We kijken er allemaal naar uit, al zal de bondscoach dan meteen met een ander probleem worden geconfronteerd.
Ook Wesley Sneijder is op basis van zijn tweebenigheid een groot talent. Hij floreert zodra hij zich mag manifesteren met zijn aanvallende kwaliteiten. Zodra Van Persie centraal in een vrije rol rond de spits mag spelen, kan de aanwezigheid van Sneijder het evenwicht op het middenveld verstoren. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel. Daar hebben we een bondscoach voor. Intussen absorbeert het begenadigde talent Van Persie alle stormen rond Oranje. Evenals Lenstra, Wilkes, Cruijff en Van Hanegem kan hij van Oranje weer een wereldact maken.
Johan Derksen |
|
IP卡
狗仔卡
發表於 2006-10-17 17:22:18
顯身å¡
超正