|
|
樓主 |
發表於 2006-11-13 20:04:27
|
顯示全部樓層
'Oranje is geen futuristische speeltuin'
13/11/2006 8 :30
Als voetballiefhebber en Nederlander ben ik een fanatiek Oranje-supporter. Daarbij komt nog dat succes van het Nederlands elftal een positief effect heeft op de losse verkoop van Voetbal International. Iedere interland is een spannende happening voor mij. Daarom maak ik me altijd zorgen over het grillige beleid van de bondscoaches.
Sinds Rinus Michels in 1988 met Ruud Gullit, Ronald en Erwin Koeman, Marco van Basten, Jan Wouters, Adri van Tiggelen en Frank Rijkaard Europees kampioen werd, zit ik met het zweet in mijn handen naar Oranje te kijken. Michels haalde als enige trainer van de nationale ploeg een grote prijs binnen, maar is er wel verantwoordelijk voor dat Johan Cruijff nooit bondscoach werd. Cruijff bood zich drie keer aan, maar achter de schermen deed De Generaal er alles aan zijn beste pupil buiten de deur te houden. Hierdoor ontstond het beeld dat Cruijff een geldwolf was of niet durfde.
Niets is minder waar, Michels gunde het Cruijff niet. Hij wilde de allergrootste blijven en trok zich niets aan van de spelers, het publiek en de media die in Cruijff de ideale bondscoach zagen. Het leek wel dat Michels niet overtroffen wilde worden, hij was bang dat Cruijff wereldkampioen zou worden met Oranje. Nadat hij drie keer zijn neus had gestoten, haakte de voormalige Nummer 14 af. Graag of helemaal niet. Het siert Cruijff dat hij zich nooit negatief heeft uitgelaten over de man die zijn komst naar Zeist blokkeerde.
Thijs Libregts werd wél aangesteld. Een man met een schat aan ervaring, maar hij maakte zichzelf onmogelijk door racistische uitspraken in de Volkskrant. Terwijl hij Gullit analyseerde, meldde hij dat spelers van het zwarte ras lui zijn. Dat kostte hem zijn kop en we hebben hem later ook niet meer teruggezien in het kielzog van Pim Fortuyn of Geert Wilders. Vervolgens schoof Michels Leo Beenhakker naar voren, de beste amateurpsycholoog onder de vaderlandse trainers.
Beenhakker kan een topvoetballer niets leren, maar is een groot communicator. Al babbelend blijft hij zijn hele carrière op de been. Dat kunstje werkt bij elk team maar even. De spelers van het Nederlands elftal konden zijn verhalen en oneliners wel dromen. Ondanks de aanwezigheid van alle grote sterren werd het WK in 1990 een afgang. Om zichzelf schoon te praten verborg Beenhakker zich achter mysterieuze verhalen. Er zouden de meest vreselijke dingen zijn gebeurd in Italië. Ooit zou hij er in zijn memoires op terugkomen. We wachten in spanning af.
Guus Hiddink was de beste bondscoach na de Europese titel. Hij haalde grote namen als Johan Neeskens, Ronald Koeman en Frank Rijkaard bij zijn staf en maakte tactisch nooit grote blunders. Hiddink nam zijn taak echter wat te gemakkelijk op. Een bondscoach is de ambassadeur van het Nederlandse voetbal. Hij moet zich overal laten zien, het voetbal propaganderen en vanuit Zeist beleid voeren. Hiddink liet zich zelden zien op het KNVB Sportcentrum. Hij genoot van zijn topsalaris en het goede leven in de Achterhoek. Hij werd gesignaleerd op de golfcourse, reed op zijn Harley Davidson door het land van Normaal, crosste op zijn mountainbike door de bossen rondom zijn woonboerderij en werd regelmatig gespot in de Amsterdamse grachtengordel.
Hiddink begreep absoluut niet wat zijn functie als bondscoach inhield. De afdeling voorlichting van de KNVB werd er moedeloos van, want Hiddink was zelfs te beroerd de media te woord te staan. Nu hij in Rusland aan het grote geld heeft geroken, zal hij ook niet meer geïnteresseerd zijn in een KNVB-salaris. Daarbij komt nog dat Hiddink zó gekrenkt is door de agressieve benadering van de FIOD dat hij geen morele verplichtingen meer voelt ooit nog iets voor het Nederlandse voetbal te doen. Hiddink denkt alleen nog aan zichzelf.
De benoeming van Frank Rijkaard was een sprong in het duister. Hij begon zijn trainersloopbaan als bondscoach, terwijl dat een functie is voor een gelouterde oefenmeester. Toch etaleerde Rijkaard unieke kwaliteiten. Hij kan geweldig met mensen omgaan. Vanaf zijn komst bestond er geen verwijdering meer tussen de zwarte en blanke spelers. Als coach maakte hij natuurlijk de beginnersfouten die iedere onervaren trainer maakt. Tijdens Euro 2000 functioneerde het elftal na elke wissel van Rijkaard slechter. Vervolgens degradeerde hij als coach met Sparta, maar door schade en schande wijs geworden werd hij alsnog een goede coach van Barcelona.
Wat Hiddink te weinig had, had Louis van Gaal te veel. Hij was dagelijks als eerste aanwezig in Zeist en deed 's avonds als laatste het licht uit. Van Gaal manifesteerde zich als een controlfreak. Hij bemoeide zich met alle vertegenwoordigende elftallen en wilde vanaf zijn troon ook nog bepalen hoe alle jeugdtrainers in het land moesten werken. Zodra de internationals bij elkaar kwamen, moesten zij zich melden in een hermetisch afgesloten trainingskamp op de Veluwe en vond Van Gaal het nodig de spelers genadeloos af te knijpen, terwijl ze allemaal topfit waren. De resultaten waren teleurstellend en Van Gaal knapte na een incident in Kopenhagen af op de beroepsethiek van zijn spelers. Met een lachwekkende persconferentie nam hij, afgevend op de media, met een rood hoofd van woede afscheid in Zeist. Iedereen kreeg de schuld, Van Gaal trof geen blaam.
De terugkeer van Dick Advocaat als bondscoach heb ik nooit begrepen. Als coach is hij zeer behoudend, waardoor hij zelden met grote cijfers verliest, maar met zijn aanpak behoren grote successen niet tot de mogelijkheden. Daar komt nog bij dat hij de KNVB al eens in de steek liet, nadat PSV meer geld had geboden. Advocaat zag achter iedere boom een vijand. Tijdens het EK in Portugal liet hij zich in verwarring brengen door alle voetbalanalytici op de televisie. Een avondje tv kijken op zijn hotelkamer was voor hem regelmatig aanleiding de opstelling ingrijpend te veranderen. Hij verdween uiteindelijk gedesillusioneerd door de achterdeur.
Ten einde raad klopte de KNVB maar weer eens bij Cruijff aan. Hij ambieert geen terugkeer in de dug-out en schoof Marco van Basten naar voren, zoals hij Feyenoord al eens op Arie Haan wees en Hiddink zijn baan bij Valencia bezorgde. Van Basten had jaren op de golfcourse vertoefd en geen enkele interesse in voetbal getoond. Hij assisteerde zijn vriend John van 't Schip bij het tweede elftal van Ajax. De voormalige spits begon met onrealistisch veel krediet, maar een ex-topvoetballer is niet automatisch een slimme coach of iemand die een bus vol miljonairs met gezwollen ego’s kan managen.
Ook Van Basten moet het vak nog leren. En ook voor hem geldt dat Oranje geen opleidingsinstituut voor bondscoaches is. Iedere speler die hij toevallig aardig ziet voetballen krijgt een uitnodiging. Geen coach zou Romano Denneboom, Nicky Hofs of Kevin Bobson selecteren. Ervaren spitsen als Roy Makaay en Ruud van Nistelrooy zijn uit de gratie, maar Danny Koevermans, een pinchhitter van AZ, zit bij de selectie. Mark van Bommel en Clarence Seedorf zijn niet in beeld, maar Evander Sno – hij heeft anderhalve wedstrijd voor Celtic gespeeld – wordt wel geselecteerd. Ik hoop dat het met Ibrahim Afellay beter afloopt dan met Ugur Yildirim.
Het wordt bovendien tijd dat de bondscoach zijn ongeloofwaardige meerjarenplanning eens schrapt en voor iedere interland het sterkste elftal formeert. Oranje is geen futuristische speeltuin, maar een bolwerk van opportunisme. Er is geen ruimte voor leermomenten en toekomstvisies. Oranje moet altijd winnen. Voor volk en vaderland en voor mijn losse verkoop. |
|
IP卡
狗仔卡
發表於 2006-11-13 18:05:23
顯身å¡
