|
樓主 |
發表於 2006-11-27 20:04:40
|
顯示全部樓層
'Nederland begrijpt niets van de bondscoach'
27/11/2006 8 :10
Marco van Basten oogt zelfverzekerd. Beheerst omzeilt hij lastige vragen van journalisten en probeert hij met een grap of een kwinkslag ontspannen over te komen. De bondscoach kent schijnbaar geen twijfels. Ik geloof er niets meer van. Volgens mij wordt Van Basten verscheurd door twijfels. Als voetballer werd hij overladen met lofzangen. De media haalden jarenlang alle superlatieven uit de kast om de succesvolle spits te omschrijven. Op het moment dat Van Basten stopte met voetballen, wist hij niet eens wat kritiek was. De internationale pers had hem heilig verklaard en daar ga je dan zelf in geloven.
Als speler was de bondscoach geen mediaman. Interviews gaf hij met frisse tegenzin, die publiciteit kon hem gestolen worden. En dat terwijl hij zelden of nooit met negatieve verhalen werd geconfronteerd. Na zijn carrière sloot Van Basten zich af van de voetbalwereld, hij vertoefde jarenlang op de golfcourse. Dankzij zijn vriend John van ’t Schip raakte hij weer geïnteresseerd in het voetbal en de voormalige topspits rook zelfs voorzichtig aan het trainersvak als assistent bij het tweede elftal van Ajax. Op dat moment klopte de KNVB voor de zoveelste keer bij Johan Cruijff aan met de vraag of hij bondscoach wilde worden. Cruijff vindt dat de generatie van 1988 aan de beurt is. Hij adviseerde de bond Van Basten te nemen, omdat Cruijff overtuigd is van de voetbalvisie van zijn voormalige pupil.
Bijna iedereen was in de zomer van 2004 blij met de komst van Van Basten, ik ook. Het verwachtingspatroon was hoog en de resultaten waren, zeker in het begin, niet slecht. Twee jaar later heeft alleen zijn mentor Cruijff nog een blindelings vertrouwen in de bondscoach. Trainers uiten zich genuanceerd en soms wat hypocriet in de media, maar zijn off the record dodelijk over hun collega en het volk begrijpt niets van het gevoerde beleid. Goede voetballers die al jaren op het hoogste niveau spelen, worden afgeserveerd ten gunste van jonge talenten die net komen kijken. De bondscoach selecteert moeiteloos wisselspelers en op het laatste moment stelt hij voetballers op die een week eerder niet eens bij de selectie zaten. Daar begrijpen gepasseerde spelers, gepikeerd trainers, kritische journalisten en betrokken Oranje-supporters helemaal niets van. Na twee jaar Nederlands elftal is de nationale held een betreurenswaardige twijfelaar geworden die door bijna niemand meer serieus wordt genomen. De vraag is nu aan wie dat ligt. Bestaat het Oranje-legioen uit notoire domoren of ligt het ook een beetje aan Van Basten?
Duidelijk is dat hij de functie van bondscoach heeft onderschat. Toen hem ooit naar zijn ambites werd gevraagd, antwoordde Van Basten heel eerlijk dat hij geen baan ambieerde waarvoor hij dagelijks in de file moest staan. Ajax ging nog net, vanuit zijn woonplaats Badhoevedorp. Bondscoach spelen betekent voor Van Basten gezellig met wat oude vrienden optrekken. De samenstelling van de technische staf was ontluisterend. Vier gelijkgestemde ex-spelers van Ajax die vrijwel geen ervaring als coach hadden. Ook als bondscoach ontloopt Van Basten de files, want hij wordt hoofdzakelijk gesignaleerd bij AZ, Ajax en FC Utrecht. En het moet nog steeds gezellig zijn, want meestal woont hij de wedstrijden bij met Van 't Schip, terwijl ook Rob Witschge regelmatig aanschuift. Op die momenten spelen in heel Europa potentiële internationals hun wedstrijden. Jongens die het op prijs stellen als de bondscoach interesse toont, maar het beleid van Van Basten is er blijkbaar op afgestemd dat hij voor het avondeten weer thuis wil zijn. Stanley Menzo zal niet natrappen in de publiciteit, maar naar verluidt is hij wel degelijk opgestapt omdat hij zich niet meer kon verenigen met het gevoerde beleid.
Wat me vooral tegenvalt is dat Van Basten zo slecht met topvoetballers kan omgaan. Hij zegt voortdurend dat hij louter op technische aspecten selecteert, maar dan moet hij mij eens duidelijk maken waarom hij Romano Denneboom, Evander Sno, George Boateng, Kevin Bobson, Dave van den Bergh, Barry Opdam, Jan Kromkamp en Ugur Yildirim ooit selecteerde. Hij wil dominant en aanvallend spelen, en wenst niet af te wijken van het 4-3-3-systeem. Maar hij kiest voortdurend voor vleugelspelers die voor de eigen actie gaan en zelden een goede voorzet geven. Daardoor speelt iedere centrumspits onder zijn niveau in Oranje. Roy Makaay en Ruud van Nistelrooy zijn daar de dupe van, terwijl ze bij Europese topclubs wél goed functioneren.
Ik ben het met de bondscoach eens dat Wesley Sneijder en Rafael van der Vaart begenadigde talenten zijn. Maar het was een blunder Sneijder, met zijn aanvallende kwaliteiten en fysieke kwetsbaarheid, tijdens het WK met de punt naar achteren te laten spelen en Van der Vaart na een ernstige blessure meteen in de basis te zetten. Verder begrijp ik niet dat de spelers zich moeten aanpassen aan het systeem. Een slimme coach kiest voor een systeem dat bij zijn spelersmateriaal past. In dat kader zou 4-4-2 voor de hand liggen. Van Basten wil er niets van weten, het lijkt wel dat hij zijn hele elftal rond Denny Landzaat bouwt. Landzaat is best een aardige voetballer, maar geen winnaar. En zou het de bondscoach ontgaan dat grote voetbalnaties en Europese topclubs structureel succes oogsten met het door hem verfoeide 4-4-2? De veldbezetting is dan niet ideaal, vindt Van Basten. Zo kan ik nóg wel een paar drogredenen opnoemen.
Van Basten doet uitlatingen over spelers die hijzelf als voetballer nooit had gepikt van een coach. Patrick Kluivert parasiteert zijn hele carrière op een puntertje dat een Europa Cup opleverde, Mark van Bommel werd met de nodige selectieve verontwaardiging afgeserveerd als een speler die voortdurend tegenstanders uit zijn rug liet lopen, en Clarence Seedorf was in de ogen van de bondscoach een mindere voetballer dan Nicky Hofs. Voor de kwalificatiewedstrijd tegen Luxemburg had hij door omstandigheden Seedorf plotseling nodig. Hij koos echter voor Theo Janssen, omdat hij een speler met een indrukwekkende reputatie niet voor zo'n onbeduidende interland wilde oproepen. Tijdens de vriendschappelijke wedstrijd tegen Engeland stond Seedorf plotseling in de basis, terwijl hij aanvankelijk niet eens bij de selectie zat. Nu was Hofs dus niet beter en werd Janssen genegeerd. Normaal gesproken zou Sneijder spelen, maar hij hoorde tot zijn grote verbazing via de televisie dat hij geblesseerd was afgehaakt en dat Seedorf hem zou vervangen. Ajax-trainer Henk ten Cate vindt dat vreemd, terwijl AZ-coach Louis van Gaal het raar vindt dat AZ-spelers, die wel bij de selectie zaten, afvielen en dat Seedorf plotseling uit de hoge hoed kwam. In de nababbel bij SBS6 maakte Van Gaal dat heel genuanceerd, maar op een dodelijke wijze duidelijk.
Ook PSV volgt het beleid met de nodige scepsis. In Eindhoven verdenkt de clubleiding de bondscoach vooral van Ajax-sympathieën. De oplossing tegen Engeland was opnieuw verrassend en ongeloofwaardig. Linkspoot Van der Vaart moest als hangende rechtsbuiten spelen, want alles wijst erop dat Landzaat als enige middenvelder op zijn vertrouwde stekkie moet spelen. Het resultaat was wederom dat spits Dirk Kuijt slecht voetbalde. Hij moest zich behelpen met twee vleugelspelers die geen bespeelbare voorzetten loslieten. En zo lijkt het beleid van Van Basten een never ending story te worden die nergens toe leidt. Ik heb het idee dat ik steeds naar het tweede elftal van Oranje zit te kijken en het zou me niet verbazen als Van Basten er intussen spijt van heeft dat hij ooit aan dit avontuur is begonnen.
Johan Derksen |
|