|
|
樓主 |
發表於 2006-10-21 08:00:22
|
顯示全部樓層
In het kamp van de aartsvijand
Door PAUL VAN DEN BOSCH SJOERD MOSSOU
Angelos Charisteas speelt zondag zijn eerste klassieker voor Feyenoord sinds zijn vertrek bij Ajax.
19 mei 1985: Ajax-Feyenoord, Tahamata dolt Koeman, Rijkaard, Van ?t Schip en Silooy
Dat kan een vuurdoop zijn, leert de geschiedenis.
In 1984, na de omkoopaffaire bij Standard Luik, zocht Simon Tahamata een nieuwe club. Hij was pas 28 jaar, in de kracht van zijn voetballeven en het liefst keerde de rasaanvaller terug in de schoot van zijn grootste liefde Ajax.
Dat willen wij ook wel, zei bestuurslid Arie van Eijden, maar heb even geduld. ,,Dat zei Van Eijden niet één keer, niet twee keer, maar hij blééf het zeggen. Ik wilde gewoon snel een nieuwe club.’’
Toen ging de deurbel. Elftalleider Willem van Hanegem stond namens Feyenoord op de stoep. ,,Een tip van Johan Cruijff, die was net gestopt bij Feyenoord na die club eerst kampioen gemaakt te hebben. ‘Je moet Simon halen’ , had Johan gezegd. Eigenlijk zei ik vooral ‘ja’ tegen Van Hanegem. Ik vond het machtig dat juist híj mij kwam vragen. Spijt heb ik er nooit van gekregen.’’
Eén van zijn eerste wedstrijden voor de Rotterdamse club was tijdens het jaarlijkse Amsterdam-toernooi. Blij waren ze niet bij Ajax. ,,Nee, sommigen waren uitgesproken boos dat ik niet op Ajax had gewacht. Veel last heb ik er niet van gehad. En bij Feyenoord ben ik best een populaire speler geworden.’’
Andere uitgeweken Ajacieden zullen dat beamen. Rob Witschge, John van Loen, Arnold Scholten, eerder Theo van Duivenbode en Eddy Pieters Graafland, zelfs het Amsterdamse opperwezen Johan Cruijff genoot populariteit in de Kuip, vaak na een moeizame start. Over de herkomst van Angelos Charisteas wordt ook niet meer uitgebreid gesproken, hoewel men in Rotterdam vindt dat zijn eerste treffer wel erg lang op zich laat wachten. De pijn zit ’m blijkbaar zelfs in Amsterdam, waar de Griek begin deze week zijn auto beschadigd zag worden toen men in de gaten kreeg dat die van hem was.
,,Vaak is het Feyenoord-publiek zelfs blij dat er een technische voetballer is gekomen,’’ zegt Tahamata. ,,Hoe je ’t wendt of keert, Ajax heeft altijd de beste spelers gehad. Bij Feyenoord was het allemaal robuuster, groter, niet technischer.’’
Die situatie bestaat nog steeds. Tahamata werkt als techniektrainer bij Ajax, van de jongste jeugd tot het reserveteam. ,,Het lijkt wel alsof er op wordt gescout. Niet dat het goed is. Bij Ajax moeten we ook meer op grotere, sterkere jongens gaan letten. Anders kun je niet meer mee in het voetbal.’’
Niet alle, van de ene naar de andere rivaal overgelopen voetballers kregen zo’n koninklijke behandeling als Tahamata. Het klassieke voorbeeld blijft Wim Jansen, technisch adviseur bij de Rotterdamse club.
Een incident met een sneeuwbal, op 7 december 1980, symboliseert in alles de rivaliteit tussen Feyenoord en Ajax.
Oer-Rotterdammer Jansen had het in 1980 gewaagd bij Ajax te tekenen, op voorspraak van Cruijff die als elftalleider door hoofdcoach Leo Beenhakker op de bank moest worden geduld. Jansen zou eigenlijk al eerder tegen FC Twente debuteren in het Ajax-shirt, maar de KNVB wachtte op een bericht van Jansens club, Washington Diplomats.
Drie dagen voor de klassieker kwam het papiertje binnen. ,,Zo,’’ voorspelde Feyenoords interim-coach Clemens Westerhof, ,,nu zal mijn ploeg helemaal door de muur gaan.’’
Sommige supporters hadden dat stadium al bereikt. Aan het einde van de warming-up werd Jansen geraakt door een sneeuwbal die was geworpen vanaf de parterre voor de toenmalige eretribune.
,,Ik liep naast hem, we waren op weg naar de spelerstunnel,’’ herinnert Piet Hamberg zich. Hij zou Jansen na 18 minuten vervangen, omdat deze een wazige wereld voor zijn ogen zag draaien. In het ziekenhuis moest hij zich aan een beschadigd hoornvlies laten behandelen.
Hamberg: ,,Toen die sneeuwbal was gegooid, ging Wim meteen tegen de grond, onder gejuich van het publiek. In de kleedkamer heeft clubarts John Rolink geprobeerd hem op te lappen. Wim wilde per se spelen, maar hij ging steeds slechter zien. Het was een klotendag. Het veld was slecht, het was koud, we verloren met 4-2 en na afloop was er gedoe rond de spelersbus.’’
Jansen toonde zich ook aangeslagen door de harde overtredingen van tegenstanders die eerder medespelers waren geweest. Ivan Nielsen begon, daarna volgde Stanley Brard met gestrekt been. ,,Ook dát had ik niet verwacht,’’ stamelde Jansen die winterse zondag. Nu is hij technisch adviseur bij Feyenoord en Brard - zijn zwager - hoofd van de jeugdopleidingen.
Johan Cruijff kan meepraten over een vernedering door een oude liefde. In 1983 speelde hij voor het eerst met Feyenoord tegen zijn Ajax. De Amsterdamse club won met 8-2, een klap die zo hard aankwam als een sneeuwbal op het hoornvlies.
Hoe anders was de wereld in november 1958, toen Eddy Pieters Graafland zijn eerste klassieker speelde in het keepershirt van Feyenoord. De doelman was de zomer eerder overgestapt van Ajax naar Rotterdam voor een recordbedrag van 134.000 gulden.
In De Meer won zijn oude club met 3-1. ,,Frits de Bruyn, bestuurslid van Ajax, wachtte me aan de zijlijn op,’’ weet Pieters Graafland nog. ,,Had je nou nog maar voor Ajax gespeeld, hè Eddy, zei hij. 'Dan had je vandaag met 3-1 gewonnen'. Dat vond ik nou zó kleinzielig.’’
Van een vijandig publiek merkte Pieters Graafland niets in het stadion waar hij opgroeide. Zijn vader was in 1958 nog jeugdbestuurslid bij Ajax. ,,In die tijd kon ik nog aan de supporters achter het doel vragen of ze wat stiller wilden zijn. Daar werd keurig naar geluisterd.’’
Pieters Graafland werd bij Feyenoord razend populair. De keeper was de eerste Nederlandse voetballer met een fanclub. ,,1200 leden had die club op een gegeven moment. Eens per jaar organiseerden we een avond. Dan kwam Rob de Nijs optreden, hartstikke gezellig.’’
Waarschijnlijk heeft Theo van Duivenbode de mooiste herinnering aan zijn eerste Feyenoord-Ajax in dienst van de rivaal. Van coach Rinus Michels mocht de verdediger vertrekken na de verloren (1-4) Europa Cup-finale tegen AC Milan in 1969. Ongeschikt voor de echte top, vond de Sfinx. Wel technisch, maar te soft, luidde het vonnis.
Daarvoor moest Van Duivenbode op audiëntie komen bij de trainer en voorzitter Jaap van Praag. Nog dezelfde avond was hij rond met Feyenoord, voor 350.000 gulden.
Op 2 november 1969 besliste Van Duivenbode, later als directeur van een verzekeringsbedrijf hoofdsponsor in de Kuip, de klassieker met een schot van 25 meter over Bals. Voorzitter Van Praag bromde: ,,Ik heb de mensen bij Feyenoord gevraagd of er nog wat extra's af kon voor Van Duivenbode.’’
Niet veel voetballers stonden in hetzelfde seizoen voor beide clubs in het veld. John van Loen overkwam het in 1992-'93. Eerst won hij als Ajacied met 3-0, daarna onderging hij als Feyenoorder een vernedering in de halve finale van de beker: 5-0 voor Ajax in de Kuip. Maar er gebeurde die dag iets raars. Het Legioen begon niet te fluiten, maar zong, met het oog op de competitie: 'We worden kampioen'. Dat gebeurde ook, ondanks een derde nederlaag tegen Ajax in één seizoen (5-2 in Amsterdam).
經典打比 |
|
IP卡
狗仔卡
發表於 2006-10-20 19:30:41
顯身å¡
發表於 2006-10-20 20:01:01
